Uprawnieni do otrzymania dodatku mieszkaniowego

Dodatek mieszkaniowy przysługuje osobom, które:

- posiadają tytuł prawny do zajmowanego lokalu mieszkalnego (najemcom oraz podnajemcom lokali mieszkalnych, posiadaczom spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, osobom zajmującym lokale mieszkalne w budynkach stanowiących ich własność i właścicielom samodzielnych lokali mieszkalnych, innym osobom posiadającym tytuł prawny do zajmowanego lokalu mieszkalnego i ponoszącym wydatki związane z jego zajmowaniem) a także osobom zajmującym lokal mieszkalny bez tytułu prawnego i oczekującym na przysługujący im lokal zamienny albo socjalny

 - posiadają określony dochód ( średni miesięczny dochód na jednego członka gospodarstwa domowego w okresie 3 miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego nie przekracza 175 % kwoty najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym i 125% tej kwoty w gospodarstwie wieloosobowym, obowiązującej w dniu złożenia wniosku). Dodatek mieszkaniowy przysługuje jeżeli dochód na jedną osobę miesięcznie jest wyższy od wymienionych wyżej kwot granicznych, pod warunkiem, że kwota nadwyżki nie przekracza wysokości wyliczonego dodatku.

Przez gospodarstwo domowe rozumie się osoby stale z wnioskodawcą zamieszkujące i wspólnie gospodarujące, które swoje prawa do zamieszkania wywodzą z prawa wnioskodawcy.

Za dochód uważa się wszelkie przychody po odliczeniu kosztów ich uzyskania oraz po odliczeniu składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i chorobowe; do dochodu nie wlicza się dodatków dla sierot zupełnych, zasiłków pielęgnacyjnych, zasiłków okresowych, jednorazowych świadczeń pieniężnych i świadczeń w naturze z pomocy społecznej, pomocy z zakresie dożywiania, pomocy materialnej dla uczniów, jednorazowych zapomóg z tytułu urodzenia dziecka oraz dodatku mieszkaniowego.

Wysokość najniższej emerytury od dnia 1 marca 2013 r. wynosi 831,15 zł.  

Kwota najniższej emerytury zmienia się w ciągu roku w zależności od waloryzacji.

 - powierzchnia użytkowa zajmowanego lokalu nie może być większa od określonej w ustawie powierzchni normatywnej, która wynosi:

* 35 m²  - dla 1 osoby

* 40 m²  - dla 2 osób

* 45 m²  -  dla 3 osób

* 55 m²  -  dla 4 osób

* 65 m²  -  dla 5 osób

* 70 m²  -  dla 6 osób

Dla każdej kolejnej osoby zwiększa się normę powierzchni o 5 m². Jeżeli w lokalu mieszka osoba niepełnosprawna poruszająca się na wózku lub osoba, której niepełnosprawność wymaga zamieszkiwania w oddzielnym pokoju, normy powierzchni zwiększa się o 15 m². Osoby niepełnosprawne są obowiązane  przedstawić stosowne orzeczenie powiatowego zespołu ds. orzekania o niepełnosprawności.

Za powierzchnię użytkową lokalu mieszkalnego uważa się powierzchnie pokoi, kuchni, łazienki, korytarzy i innych pomieszczeń służących potrzebom mieszkalnym i gospodarczym; nie wlicza się powierzchni balkonów, strychów, pralni, suszarni, piwnicy, komórek na opał.

Ustawa dopuszcza ustępstwa. Powierzchnia użytkowa może być większa od wymienionych wyżej norm ale nie więcej niż o:

*  30%  lub

*  50%  pod warunkiem, że udział powierzchni pokoi i kuchni w powierzchni użytkowej lokalu nie przekracza 60%